Przykład umowy ESCO - wstęp

Opracował: Andrzej Gawrylczyk, © 1999. Materiał przygotowany przy wsparciu:

• Wstęp
• Określenie stanu systemu ciepłowniczego przed modernizacją
• Określenie zakresu modernizacji
• Analiza efektywności ekonomicznej programu termomodernizacji
• Efekty finansowe termomodernizacji

Jako przykład posłuży inwestycja przeprowadzona przez przedsiębiorstwo usług energetycznych w obiekcie użyteczności publicznej w 1995 roku. W dniu 30 listopada 1994r. firma typu ESCO podpisała umowę dotyczącą zarządzania gospodarką cieplną w okresie 3 lat, od dnia 1 lutego 1995r. do 31 stycznia 1998r. W ramach podpisanej umowy firma zobowiązała się do podjęcia działań zmierzających do uzyskania oszczędności energii cieplnej, a w tym między innymi do:

• zmodernizowania węzłów cieplnych,
• dokonania zmian organizacyjnych związanych z eksploatacją urządzeń,
• organizacji finansowania inwestycji.

Podmiot (w którego zasobach prowadzona jest inwestycja) płaci firmie 95% tzw. roku bazowego, który wyliczany jest w oparciu o faktyczne zużycie energii cieplnej w ostatnich 12 miesiącach. Wielkość roku bazowego jest indeksowana w zależności od ceny energii i warunków zewnętrznych, tj. średnich temperatur powietrza. Z kwoty tej pokrywane są:

• koszty energii wg faktur dostawcy,
• wynagrodzenie firmy za usługę,
• koszty projektu.

Generowany w trakcie umowy zysk obliczany jest zgodnie ze wzorem:

Z = W - ( K + E + P )

gdzie:

• Z - zysk
• W - wpłaty podmiotu
• K - koszty energii
• E - wynagrodzenie firmy
• P - koszty projektu

Po zakończeniu każdego roku kalendarzowego, zysk jest dzielony w następującej proporcji:

• 60% - podmiot
• 40% - firma

Zamontowane urządzenia energooszczędne w trakcie trwania umowy są pod nadzorem firmy. Po wygaśnięciu umowy urządzenia te są przekazywane w stanie technicznie sprawnym podmiotowi.

Firma przejęła zarządzanie energią cieplną w obiektach podmiotu w dniu 1 lutego 1995r. W tym też miesiącu przystąpiono do prac modernizacyjnych.