Autor: Jan Norwisz, stronę
wykonał: Marek Zaborowski, C FWIE 1999, Materiał
przygotowany przy wsparciu:
Przedsięwzięcie energooszczędne jest projektem inwestycyjnym polegającym na zastąpieniu istniejących maszyn, urządzeń i technologii przez maszyny, urządzenia i technologie zużywające mniej energii na jednostkę wyrobu. Może to nastąpić poprzez zmniejszenie zapotrzebowania na energię, przy utrzymaniu istniejącego poziomu produkcji lub zwiększenie wydajności obiektu produkcyjnego, przy utrzymaniu aktualnego poziomu dostaw energii. Inwestycję termomodernizacyjną można uznać jako przejście od utrzymywania aktualnego sposobu zaspakajania potrzeb energetycznych do nowego. Oznacza konieczność zaangażowania określonych środków inwestycyjnych, przy podtrzymywania kosztów operacyjnych aktualnego sposobu zaspokojenia potrzeb energetycznych przez okres inwestycyjny do jej uruchomienia, a następnie przejście do nowej technologii użytkowania energii.
Rezultaty danego przedsięwzięcia energooszczędnego można oceniać w dwojaki sposób; poprzez porównanie wskaźników efektywności ekonomicznej zadania produkcyjnego alternatywnych rozwiązań lub też jako wynik projektu inwestycyjnego, którego wyrobem jest nieużyty nośnik energii, wyrażony w formie pieniężnej jako obniżenie kosztów realizacji zadania produkcyjnego.
Aczkolwiek pierwszy sposób postępowania jest bardziej oczywisty i daje możliwości porównywania bardzo różnego zestawu rozwiązań, to jednak istnieją silne przesłanki do preferowania drugiego z wyżej wymienionych. Wadą pierwszego z nich jest:
W drugim przypadku uwaga analityka ekonomicznego skupiona jest na różnicy parametrów ekonomicznych obu analizowanych rozwiązań i możliwość popełnienia błędu jest mniejsza. Przedmiotem uwagi są nakłady i efekty bezpośrednio powiązane z proponowanymi inwestycjami termomodernizacyjnymi. Z inwestycją energooszczędną powiązany jest strumień środków pieniężnych stanowiący różnicę strumieni w przypadku utrzymaniu aktualnego sposobu użytkowania energii i po wdrożeniu nowego.
Przeważa pogląd, że pod pojęciem inwestycji termomodernizacyjnej należy rozumieć różnicę dwóch stanów; jak przedstawiono powyżej. Przypisany temu jest strumień przepływów pieniężnych będący różnicą odpowiednich wielkości obu alternatywnych sytuacji. Sprowadza się to do wyrażenia skutków inwestycji w formie sald rocznych, gdzie wartości ujemne, związane z wydatkami są kompensowane przez korzyści reprezentowane przez wartości dodatnie sald.
6)
CF = CF1 - CF0
gdzie indeksy 0 i 1 oznaczają odpowiednio propozycję termomodernizacyjną i utrzymanie status quo. Prowadzi to do wyrażeń
CF = (S1 - S0) - (K1 - K0) + sp [(S1 - S0) - (K1 - K0) - (A1 - A0)] - I
przy czym odpowiednie składowe można obliczyć z równań:
8)
(S1- S0) = Sp + C - L - Sp = C - L
9)
(K1- K0) = M + E1 + R1 +F + O1 + Kin1 - (M + E0 + R0 + O0 + Kin0) = (E1- E0) + (R1- R0) + F +(O1- O0) = D E +D R +D O+ F
Zmiana kosztów użytkowania energii ma wartość ujemną odpowiadającą zmniejszeniu kosztów operacyjnych po wdrożeniu inwestycji termomodernizacyjnej (w tym zapisie oznacza to korzyść finansową), zmiana kosztów robocizny nie jest a priori określona co do znaku, zmiana opłat za użytkowanie środowiska nie może być dodatnia (nowe przedsięwzięcie nie może spowodować pogorszenia stanu przyrodniczego otoczenia, nawet gdyby było rekompensowanego w postaci wzrostu opłat za użytkowanie środowiska).
Takie ujęcie pozwala na skupienie się na istotnych aspektach inwestycyjnych propozycji termomodernizacyjnej, bez konieczności analizy innych aspektów kosztowych realizacji zadań produkcyjnych przedsiębiorstwa jako całości.
