W Krakowie, w latach 1992-94 przeprowadzono eksperyment mający na celu ocenę możliwości oszczędzania energii w budownictwie wielorodzinnym oraz wybór ekonomicznie optymalnych wariantów oszczędzania. W eksperymencie uczestniczyły następujące instytucje:
W ramach projektu wybrano jedno z krakowskich osiedli mieszkaniowych, na którym
wytypowano cztery budynki mieszkalne o podobnych parametrach technicznych. W każdym z
budynków przeprowadzono inny zestaw prac termorenowacyjnych. Po zakończeniu eksperymentu
ustalono ile ciepła oszczędza się w wyniku zastosowania poszczególnych rozwiązań:
| METODA OSZCZĘDZANIA | ILOŚĆ ZAOSZCZĘDZONEGO CIEPŁA |
| Ocieplanie ścian zewnętrznych | ok. 13% |
| Zawory i głowice termostatyczne | ok. 9% |
| Wymiennik ciepła z automatyką pogodową | ok. 3,5% |
| Ocieplenie stropu dachowego | ok. 3% |
| Renowacja i uszczelnianie okien | ok. 3% |
| Ocieplanie stropu piwnicznego | ok. 2% |
| Instalacja ekranów zagrzejnikowych | ok. 1% |
Wynika z tego jasno, że największe oszczędności ciepła na terenie wybranego
osiedla można uzyskać ocieplając ściany zewnętrzne. Należy jednak pamiętać, że
ocieplanie daje najlepsze efekty tylko łącznie z opomiarowaniem, gdyż w przeciwnym
wypadku może doprowadzić do przegrzania pomieszczeń i w efekcie do strat ciepła.
Okazało się także, że w budynku w którym przeprowadzono kompleksową termorenowację
(ocieplenie ścian, wymiana zaworów, założenie automatyki pogodowej) uzyskano aż 35%
oszczędności energii cieplnej w stosunku do poprzedniego zużycia.
Spółdzielnia Mieszkaniowa "Prądnik Biały Zachód" w Krakowie podjęła działalność termorenowacyjną w 1992 roku. Jest to duża spółdzielnia, jej zasoby mieszkaniowe to 1552 mieszkania w 19 blokach, które zamieszkuje 4700 mieszkańców. Od pażdziernika1992 roku do chwili obecnej wykonano następujące prace: docieplono ściany szczytowe (13 bloków), przyokienne (2 bloki) i stropy (11 bloków) - co łącznie kosztowało 7,4 mld starych zł, a także zmodernizowano węzły cieplne (zamiana hydroelewatorów na węzły wymiennikowe - 4 bloki), zainstalowano 45 ciepłomierzy i ok. 7000 zaworów termostatycznych co kosztowało 5,7 mld starych zł. Ogółem na prace termorenowacyjne wydatkowano 13,3 mld zł, z czego 8,5 mld stanowiło dotację budżetową z Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. W efekcie do 1995 roku zmniejszono zamówioną moc cieplną o 1,92 MW, tj. o 23% (z 8,45 MW do 6,53 MW), a opłata za c.o. wynosiła 0,85 nzł/m2 przy cenie urzędowej 1,61nzł/m2.
Energia Pieniądze Środowisko, Katarzyna Terlecka
Przygotował: Marek Zaborowski dla FEMOPET '98 Uaktuaniany:06/01/98