Demonstracyjny projekt ocieplania budynków wielorodzinnych, Prądnik Biały, Kraków 1994

W Krakowie, w latach 1992-94 przeprowadzono eksperyment mający na celu ocenę możliwości oszczędzania energii w budownictwie wielorodzinnym oraz wybór ekonomicznie optymalnych wariantów oszczędzania. W eksperymencie uczestniczyły następujące instytucje:

W ramach projektu wybrano jedno z krakowskich osiedli mieszkaniowych, na którym wytypowano cztery budynki mieszkalne o podobnych parametrach technicznych. W każdym z budynków przeprowadzono inny zestaw prac termorenowacyjnych. Po zakończeniu eksperymentu ustalono ile ciepła oszczędza się w wyniku zastosowania poszczególnych rozwiązań:
 
 

METODA OSZCZĘDZANIA ILOŚĆ ZAOSZCZĘDZONEGO CIEPŁA
Ocieplanie ścian zewnętrznych ok. 13%
Zawory i głowice termostatyczne ok.  9%
Wymiennik ciepła z automatyką pogodową ok. 3,5%
Ocieplenie stropu dachowego ok. 3%
Renowacja i uszczelnianie okien ok. 3%
Ocieplanie stropu piwnicznego ok. 2%
Instalacja ekranów zagrzejnikowych ok. 1%

Wynika z tego jasno, że największe oszczędności ciepła na terenie wybranego osiedla można uzyskać ocieplając ściany zewnętrzne. Należy jednak pamiętać, że ocieplanie daje najlepsze efekty tylko łącznie z opomiarowaniem, gdyż w przeciwnym wypadku może doprowadzić do przegrzania pomieszczeń i w efekcie do strat ciepła. Okazało się także, że w budynku w którym przeprowadzono kompleksową termorenowację (ocieplenie ścian, wymiana zaworów, założenie automatyki pogodowej) uzyskano aż 35% oszczędności energii cieplnej w stosunku do poprzedniego zużycia.
 

Zakres prac

Spółdzielnia Mieszkaniowa "Prądnik Biały Zachód" w Krakowie podjęła działalność termorenowacyjną w 1992 roku. Jest to duża spółdzielnia, jej zasoby mieszkaniowe to 1552 mieszkania w 19 blokach, które zamieszkuje 4700 mieszkańców. Od pażdziernika1992 roku do chwili obecnej wykonano następujące prace: docieplono ściany szczytowe (13 bloków), przyokienne (2 bloki) i stropy (11 bloków) - co łącznie kosztowało 7,4 mld starych zł, a także zmodernizowano węzły cieplne (zamiana hydroelewatorów na węzły wymiennikowe - 4 bloki), zainstalowano 45 ciepłomierzy i ok. 7000 zaworów termostatycznych co kosztowało 5,7 mld starych zł. Ogółem na prace termorenowacyjne wydatkowano 13,3 mld zł, z czego 8,5 mld stanowiło dotację budżetową z Ministerstwa Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. W efekcie do 1995 roku zmniejszono zamówioną moc cieplną o 1,92 MW, tj. o 23% (z 8,45 MW do 6,53 MW), a opłata za c.o. wynosiła 0,85 nzł/m2 przy cenie urzędowej 1,61nzł/m2.

Energia Pieniądze Środowisko, Katarzyna Terlecka


Strona główna

Przygotował: Marek Zaborowski dla FEMOPET '98 Uaktuaniany:06/01/98